عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند
پنجره زیباست اگر بگذارند
چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند
من از اظهار نظرهای دلم فهمیدم
عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند
به کربلای جبهه ها خوش آمدید؛
اندیمشک
توصیف مکان با آب و هوا، منظره دل انگیز، درختان درهم تنیده و سر به فلک کشیده، جویبارها، دشت ها، کوه ها، دریاها، دریاچه ها، بهارنارنج ها و ترنج ها و … بسیار دلچسب و سهل خواهد بود!
اما توصیف قطعه ای از زمین خاکی که هیچ یک از زیبای های ظاهری دنیا را دربر ندارد و شامل نمی شود کار بسیار دشواری خواهد بود اگر پای دل در میان نباشد!
امان از دل که وقتی پادرمیانی می کند همه چیز را زیر و رو می کند. غوغایی به پا می کند. وصف می کند و شرح می دهد و با خود می برد.
من میخواهم دلی صحبت کنم. دلی توصیف کنم. می خواهم دلتان را با دلم همراه کنم و ببرم به دیاری که جز عشق در آن نخواهید یافت.
کربلای ایران، مناطق جنگ، که سال ها با گوشت، پوست و خون عزیزترین هایمان متبرک شد و اکنون این معجون عاشقی به ما رسیده تا با آن قلب زنگار گرفته خود را جلا دهیم.
سفر نور برای من با اندیمشک شروع شد. صحرایی سراسر نور و عشق. با شعرخوانی خادمان:
خوش اومدید آی زائرا به کربلای جبهه ها …
چای خانه و تمثال حضرت ابوفاضل لحظه ای که آب را بر آب ریخت.
خوابگاه هایی به نام شهدای بزرگوار: مهدی زین الدین، محسن حججی و دانشگر.
معراج الشهدا و مزار نمادین شهید گمنام و نوای دلنشینی که تو را به آن سوی جاده دل می برد.
چندین درخت تزئین شده با سربندهای یا فاطمه الزهرا، یا لثارت الحسین، یا اباعبدالله و یا ابوالفضل.
و تابلوهایی که نوشته های دو سطریآن تو را عاشق تر از پیش می کند.
زیارت چشم هایتان قبول.
