روزنوشت های بنت الهدی

چقدر خوب است
این آدمی که وقتی شما در کنارش هستید و قرار است ساعاتی را با هم بگذرانید مدام سرش توی گوشی نیست. وقتی دارید حرف می زنید توی اینستاگرام پست لایک نمی کند یا مشغول جواب دادن به پی ام های تلگرامش نیست. اصلا تلفن همراهش را از جیب یا کیفش بیرون نمی آورد. آن دقایق می شود انسانی بیگانه با تکنولوژی! چقدر خوب است که وقتی با هم می روید جایی و می نشینید یک چیزی بخورید؛ تمام حواسش به در ورودی و آمد و شد مردم نیست و زنها و مردها را پشت این میز و آن میز ورانداز نمی کند. چقدر خوب است وقتی این آدم در میان هیاهو و شلوغی دستانش را می گذارد زیر چانه اش و زل می زند به چشمانت و طوری به حرف های ساده و پیش پا افتاده ات گوش می کند که خودت هم به این فکر می افتی که چقدر داری حرف های مهمی می زنی! همچین آدم هایی را اگر دارید، دوست نداشته باشید…
حیف است.
این ها را عاشق باشید.
این ها فوق العاده اند.

کمیل پورقربان